7 gru 2012

Etat w bibliotece? Nie taka prosta sprawa...

Za portalem Nowiny.pl:

Po wyborze bibliotekarki w Gogołowej, do dyrekcji biblioteki gminnej zadzwonił anonimowy rozmówca, zarzucając "ustawienie" naboru (...) Na rozmowę kwalifikacyjną zgłosiły się 22 kobiety w wieku od 25 do 35 lat – mieszkanki gminy Mszana, a także Jastrzębia, Skrzyszowa, Rydułtów i Wodzisławia. Wszystkie z wykształceniem wyższym, m.in. po studiach pedagogicznych, filologii polskiej i kulturoznawstwie. Trzyosobowa komisja, w skład której zasiadali pracownicy biblioteki i urzędu gminy pytała uczestniczki naboru m.in. o to, co to jest bestseller, exlibris, czy biały kruk. - Mało która z uczestniczek potrafiła odpowiedzieć na te podstawowe pytania. Zdarzało się, że panie pytane dlaczego chciałyby pracować jako bibliotekarki odpowiadały, że lubią czytać książki, ale zapytane o to, co ostatnio przeczytały, nie potrafiły już sobie tego przypomnieć. Początkowo mogło to być nawet śmieszne, ale potem było po prostu żenujące - mówi dyrektor [przewodnicząca komisji]. Już po rozstrzygniętym naborze dyrektor odebrała anonimowy telefon od osoby niezadowolonej z werdyktu. Podobne telefony odebrali też pracownicy urzędu gminy. Także do redakcji „Nowin Wodzisławskich” dotarł mail, w którym ktoś napisał: „Oczywiście odbył się konkurs, były przeprowadzone rozmowy kwalifikacyjne, ale o dziwo na to stanowisko z ponad 20 dziewczyn dostała się Pani bez jakiegokolwiek doświadczenia, która ma ukończoną szkołę marketing i zarządzanie. To jest szczyt ponad szczytami, nie masz znajomości, nigdy nie będziesz miał pracy na którą i tak bardziej zasługujesz niż ktoś kto nie ma takiego wykształcenia, nie potrzebne jest doświadczenie, skończona szkoła, bo najważniejsze, że masz znajomości” (...) Były nieprzyjemne telefony. Usłyszałam, że nabór był ustawiony – mówi dyrektor. 

Cały tekst do przeczytania tu.  
Najbardziej zadziwiły mnie pytania do kandydatek. Czy naprawdę tak wyglądają rozmowy kwalifikacyjne? Przecież to podstawowa wiedza. To tak jakby lekarza pytać gdzie człowiek ma serce. A co z całą resztą? (nie narządów, ale fachowej wiedzy?) No i ta motywacja do pracy w bibliotece... Lubię czytać - jakby w bibliotece był w ogóle na to czas.   Mam czasem wrażenie, że ja żyję w jakiejś innej, bibliotekarskiej rzeczywistości.

4 komentarze:

Agussiek pisze...

Biały kruk to taki kruk albinos :))

A na poważnie, to jeśli opisane w tym artykule rozmowy rzeczywiście miały miejsce, to aż strach się bać...
Chyba zapadłabym się pod ziemię nie potrafiąc odpowiedzieć na podstawowe pytania dotyczące branży, w której zamierzam pracować. Choć, niestety, dość charakterystyczne jest, że takie osoby wysyłają potem skargi i cały świat obwiniają za własną niewiedze i niekompetencje...

Eva Scriba pisze...

No, właśnie... I takie osoby - jeśli już jakimś cudem robotę dostaną - pracują na wizerunek zawodu... Pozdrawiam ciepło.

Anonimowy pisze...

Żenujące pytania. Ciekawa jestem jednego - na jakiej podstawie założono, że pytania powinny być na poziomie gimnazjum...

Anonimowy pisze...

A ja sobie myślę, że te podstawowe pytania, to nie z rozmysłem ustalenie poziomu na poziomie gimnazjalnym, tylko pytania na rozgrzewkę, by może rozluźnić atmosferę, by może dać poczucie przepytywanym, że nie taki diabeł straszny. No, ale kiedy brak było odpowiedzi lub były one błędne, to już chyba nie było sensu pytać o coś poważniejszego? Przynajmniej ja to tak rozumiem :D Co do pań przepytywanych i pań mających pretensje, to pomijając ich niewiedzę i tupet, niestety w jednym mają rację. Często pracę można dostać po znajomości. I wtedy to dopiero fakt,że na etacie w bibliotece wylądował znajomek, a bibliotekarz z doświadczeniem został odprawiony, jest bolesny. Cóż, życie - pozdrawiam buschka :)