Książka i kubek

Przyznaję, że nie przeczytałam najnowszej książki Olgi Tokarczuk, choć wypożyczyłam ją z biblioteki. I to nie dlatego, że wydała mi się nieciekawa. Nie o treść tu bowiem chodzi, a o formę. Bo do tramwaju się nie nadaje. No chyba, że się ma torebkę Hermiony Granger. Do łóżka też nie bardzo, szczególnie gdy ku zgorszeniu okulistów, człowiek czyta na leżąco. W zasadzie jej objętość i ciężar wymusza nabożne czytanie na siedząco przy stole. A to z kolei implikuje - w moim przypadku - posiadanie własnego egzemplarza do czytania w weekendy. I być może jest to jakaś rada dla narzekających na uposażenie pisarzy - piszcie objętościowo obszerne książki! Takie, których przyniesienie z biblioteki nastręcza trudności logistyczne. Żądny lektury czytelnik będzie zmuszony zakupić własny egzemplarz. Nie chcę się tu wyzłośliwiać. W zasadzie chciałam napisać o moim nowym, lekkim kubku. Od teraz ulubionym, który przypadł do gustu również moim futrzakom:

Kubek dostałam w prezencie od szefa, ale jest ogólnie dostępny (kubek, nie szef) w sklepie Spod Lady.