Cztery kobiety, cztery historie, które łączy jedno miejsce - sklepik z włóczkami, gdzie wszystkie, doświadczone przez los bohaterki książki "Skrawki życia", splotą ze sobą wątki swojego życia.
Czytelnik poznaje między innymi Elise Beaumont - emerytowaną bibliotekarkę szkolną, która "korzysta z uroków wolności", a która "spędziła całe życie wśród książek", dlatego kusi ją, żeby "napisać własną powieść, najchętniej dla dzieci". Elise często odwiedza Bibliotekę Publiczną i znajomych bibliotekarzy:
"Podczas pracy Elise poznała wielu wpływowych bibliotekarzy, między innymi Nancy Pearl, organizatorkę akcji Całe Seattle czyta tę samą książkę. Znalazła wielu naśladowców, którzy rozpowszechnili jej ideę w dużych i małych miastach w całym kraju. Elise również należała do grona entuzjastów. Cieszyło ją, że biblioteki pozostały ważnym ośrodkiem życia społecznego".
Elise należy również do klubu czytelników Biblioteki Publicznej. Czytaniu "poświęca każdą wolną chwilę", a "do jej ulubionych pisarzy" należą Jane Austin, siostry Brontë, Flaubert czy George Eliot. Ponieważ "wszyscy oni opisywali życie i uczucia kobiet w tak przekonujący sposób, że ich powieści nawet po stu latach nie traciły na aktualności".
 |
| D. Macomber, Skrawki życia, Warszawa : Arlekin, 2009. |
"Skrawki życia" to książka o uczuciach właśnie, ale też o życiowych zakrętach i wychodzeniu na prostą. Na pewno przypadnie do gustu miłośniczkom tego typu literatury. Mnie trochę męczył styl, który nazwałabym uczniowskim i łatwa do przewidzenia fabuła. Czytałam "Skrawki życia" długo, przeplatając lekturę bardziej wciągającymi tytułami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz