Książki, powroty, tęsknoty

Agata Passent w programie Kuby Wojewódzkiego powiedziała, że boi się wchodzić do księgarni, kiedy pomyśli ile powstaje w danym momencie książek na świecie. Ta produkcją ją przeraża i stara się o tym nie myśleć. Ja staram się nie wchodzić na witryny księgarni internetowych, omijać te stacjonarne, a jeśli już zdarzy mi się wejść, to wącham książkę i wychodzę. Mnie też blokuje ta ilość - z pozoru ciekawych - książek. Ostatnio nawet wróciłam do dawnych wyborów lekturowych, co daje naprawdę ogromną radość. To jest jak spotkanie z dawnym przyjacielem. To jak znalezienie na strychu misia  z dzieciństwa, z lekko naderwanym uchem, ale ulubionego. Albo jak wejście w wygodne buty, może trochę niemodne, ale sprawiające wrażenie, że mogą ponieść na koniec świata. 

Miałam sen, że w zaznajomionej filii biblioteki publicznej wypożyczam Sagę o Ludziach Lodu, którą zaczytywałam się, będąc nastolatką. Następnego dnia sen przemienił się w rzeczywistość i wzięłam do domu cztery sfatygowane tomy sagi. Myślałam, że po latach uznam tą opowieść za ckliwą i rzucę w kąt. Nic podobnego się nie stało. Ku mojemu zdziwieniu wróciły towarzyszące przy pierwszej lekturze uczucia. Pamiętam fabułę, wiem co za chwilę się wydarzy, a mimo to trudno mi się oderwać. 

W kolejce czekają kolejne tytuły do odświeżenia i zapisane między wierszami wspomnienia. Są teraz dla mnie schronem przed zmianami zbliżającymi się wielkimi krokami

.