Czy jest ktoś, kto cię kocha

Nie przepadam za opowiadaniami. Wolę powoli zaprzyjaźniać się z bohaterami powieści. W przypadku tomu opowiadań "Czy jest ktoś, kto cię kocha" było inaczej. Trochę jak z czekoladą - zjesz jedną kostkę i wiesz, że na tym nie poprzestaniesz. Kończysz pierwsze, tytułowe opowiadanie i wiesz, że zarwiesz noc i nie oderwiesz się od stworzonego przez Kalina Terzijskiego świata. Świata w którym dominuje głód miłości, a ona sama przedstawiana jest w różnorodnych odcieniach. Stylem pięknym, niczym estetyczna edytorsko okładka, z mnóstwem trafnych obserwacji i celnych metafor. Obok miłości jest tu samotność i śmierć, które nie ciążą, bo oprawione są w ramy groteski. Terzijski mówi wprost, bez lukru, o miłości niespełnionej, tłumieniu emocji, nakładaniu masek, uczuciowej nieporadności. A że czyni to z wyrozumiałością i absurdalnym poczuciem humoru, czyta się te opowiadania tak, jak słucha się gawęd dobrego znajomego. Bo i Terzijski ma coś z Bułhakowa (wybitne opowiadanie Świąteczny tryptyk) czy z Kereta (opowiadanie Historia z krawatem), zachowując przy tym własny styl, który łączy te opowiadania w zgrabną całość. Można ją przeczytać jednym tchem, z dosłownością, a można dawkować po kawałku, przeplatając lekturę refleksją, skupiając się na symbolach, lub dopisując do historii własne zakończenia (opowiadanie Jedna z dwóch dróg). Mnie urzekła szczególnie reinterpretacja opowieści o Sinobrodym, wspomniane już opowiadanie "Świąteczny tryptyk" i miniatura "Kolekcjoner cennych rzeczy", którą przeczytałam kilka razy. I cały zbiór przeczytam pewnie nie raz, bo lektura to - mimo ciężkości tematyki - na swój sposób oczyszczająca, prawdziwa i pełna zrozumienia, niczym rozmowa z  przyjacielem.

"Czy jest ktoś, kto cię kocha" Kalin Terzijski, seria Bułgarskie Klimaty, wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław 2015.